Fotografia Karkonoszy 1945 – 2021.

Otwarcie wystawy 3 grudnia (część historyczna w Muzeum Karkonoskim, część współczesna w Galerii BWA). 4 grudnia odbędzie się sympozjum poświęcone Fotografii Karkonoszy.
Wystawa trwa do końca lutego 2022 r.

Wystawa porusza problem różnych sposobów rejestracji Karkonoszy w fotografii czarno – białej, tradycyjnej. Jest to temat bardzo ważny, a w historii sztuki stanowi ewenement wybitny, wyjątkowy i ponadlokalny.
Tuż po II wojnie światowej w1945 r., w polskie i czeskie góry, przyjeżdżali wybitni twórcy fotografii, tacy jak przedwojenny fotograf z Wilna Jan Bułhak, Stefan Arczyński, Jan Korpal, Tomasz Olszewski czy Jerzy Wiklendt. W Karkonoszach czeskich tworzyli wówczas   m.in. Jaroslav i Zdenko Feyfar. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych w Karkonoszach pojawili się twórcy fotografii tzw. czystej, elementarnej,  jak Jerzy Olek,  Jan Bortkiewicz, Jakub Byrczek, Bogdan Konopka,  Adam Lesisz, Andrzej Jerzy Lech, Wojciech Zawadzki. Jerzy Olek sformułował wówczas nowy program dla rozwoju fotografii, tzw. elementarnej, w Polsce absolutnie nowatorski. W 1961r. powstało Jeleniogórskie Towarzystwo Fotograficzne, którego twórcy również fotografowali Karkonosze a wśród nich niezwykłe były fotografie Waldemara Wydmucha, Wacława Narkiewicza czy Zygmunta Trylańskiego. Inspiracja XIX wiecznymi technikami fotograficznymi spowodowała  rozwój fotografii kontaktowej, w której obraz fotograficzny kopiowany jest stykowo, 1:1 z negatywu. Fotografia kontaktowa rozwija się do dziś, a obrazy Karkonoszy są częstym tematem tego rodzaju fotografii. Pojawiają się w twórczości artystów jeleniogórskich – nieżyjących już Ewy Andrzejewskiej, Wojciecha Zawadzkiego, a także Marka Likszteta, Piotra Komorowskiego, Haliny Morcinek, Krzysztofa Niewiadomskiego, Janiny Hobgarskiej, Tomasza Mielecha, oraz wybitnych polskich fotografów, którzy od lat przyjeżdżają w góry i fotografują Karkonosze: wśród tych fotografów wymienić można chociażby: Janusza Nowackiego, Marka Szyryka, Rafała Swosińskiego, a z Czech, m.in. Jaroslava Beneša. Powstają nowe wizje Karkonoszy, obrazy artystów, którzy widzą i rejestrują świat po swojemu, indywidualnie. Na wystawie nie zabraknie m.in. prac nieżyjącego już Stanisława Wosia z Suwałk,  czy Tomasza Michałowskiego z Warszawy.
Prace na wystawie będą pochodziły ze zbiorów kolekcji muzealnych i archiwalnych czeskich i polskich oraz ze zbiorów prywatnych, artystów w Polsce i Czechach. W projekt zaangażowane są następujące instytucje: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Muzeum Karkonoskiego Parku Narodowego w Vrchlabí oraz  oddział w Jilemnicach w Czechach, Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze, Archiwum Państwowe – Oddział w Jeleniej Górze i Jeleniegórskie Centrum Kultury.  
Bardzo ważną częścią projektu jest wydanie obszernego albumu, który będzie podsumowaniem historii fotografii Karkonoszy zarówno w Polsce i w Czechach, poprzez fotografię tradycyjną – czarno – białą   jako ważnego zjawiska w sztuce fotografii z tekstami specjalistów z dziedziny historii fotografii takich jak  Adam Sobota czy Jiří Dvořak. Chcemy zachować w albumie najpiękniejsze i najważniejsze obrazy Karkonoszy, jakie powstały w okresie 1945 -  2021.
Projekt dotyka części rozległego  tematu jakim jest fotografia Karkonoszy – fotografii czarno – białej od momentu kiedy Karkonosze stały się górami należącymi do Polski aż do czasów współczesnych. W przyszłości mamy zamiar uzupełnić lukę badawczą dotyczącą fotografii Karkonoszy i zająć się tematyką równie bogatej historii fotografii barwnej w Karkonoszach oraz fotografii historycznej ukazującej Karkonosze. Wówczas historia fotografii Karkonoszy będzie w pełni opracowana.

Organizator wystawy - Biuro Wystaw Artystycznych w Jeleniej Górze
Kuratorka wystawy - Joanna Mielech